نجات جان انسان ها در برابر س الح های سرد و گرم از زمان های دور، همواره مورد
توجه بوده است. پیشرفت فناوری تولید س الح های گرم، مستلزم به روز شدن
فناوری تولید پوشش هاي حفاظتی است. برای این منظور دست یابی به موادی
مقاوم با وزن حداقل، ضروری است. مواد مرکب پلیمری، در چند چکیده کامل
نجات جان انسان ها در برابر س الح های سرد و گرم از زمان های دور، همواره مورد
توجه بوده است. پیشرفت فناوری تولید س الح های گرم، مستلزم به روز شدن
فناوری تولید پوشش هاي حفاظتی است. برای این منظور دست یابی به موادی
مقاوم با وزن حداقل، ضروری است. مواد مرکب پلیمری، در چند دهه اخیر به
ویژه با توسعه روش های نوین تولید، مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته اند.
پوشش هاي حفاظتي ساخته شده از مواد مرکب، ضمن داشتن وزن کم، از مقاومت
بسیار خوبی هم برخوردارند. یکی از مهم ترین عوامل مقاومت مواد در برابر ضربه
گلوله، حد کشسانی مواد است. مواد مرکب دارای حد کشسانی بالایی هستند که
می توان با ترکیب این مواد به مواد مرکب هیبریدی دست یافت که از حد کشسانی
بسیار بیشتری برخوردارند. در این مقاله ابتدا تاریخچه ساخت پوشش هاي حفاظتي
بیان می شود و در ادامه، مواد مرکب پرکاربرد در ساخت پوشش هاي حفاظتي و
روش های بافت آن ها، مدل های نیمه تحلیلی، پیش بینی نفوذ و محدودیت پرتابی
معرفی می شود.
پرونده مقاله
هیدروژلها شبکههای سهبعدی از پلیمرهای آبدوست هستند که قادر به جذب و نگهداری مقادیر قابلتوجهی از مایعات هستند. همچنین بهطور گسترده در بهبود زخم، مهندسی بافت غضروف، مهندسی بافت استخوان، رهایش پروتئینها، فاکتورهای رشد و آنتیبیوتیکها استفاده میشود. در دهههای گذشته چکیده کامل
هیدروژلها شبکههای سهبعدی از پلیمرهای آبدوست هستند که قادر به جذب و نگهداری مقادیر قابلتوجهی از مایعات هستند. همچنین بهطور گسترده در بهبود زخم، مهندسی بافت غضروف، مهندسی بافت استخوان، رهایش پروتئینها، فاکتورهای رشد و آنتیبیوتیکها استفاده میشود. در دهههای گذشته، تحقیقات زیادی برای تسریع بهبود زخم و رهایش دارو انجام شده است. داربستهای مبتنی بر هیدروژل در هر دو مورد یک راهحل تکراری بودهاند. باوجوداینکه پایداری مکانیکی آنها همچنان چالش محسوب میشود، برخی از آنها در حال حاضر به بازار رسیدهاند. برای غلبه بر این محدودیت، تقویت هیدروژلها با الیاف مورد بررسی قرار گرفته است. شباهت ساختاری کامپوزیتهای هیدروژل حاوی الیاف به بافتهای طبیعی نیروی محرکهای برای بهینهسازی و كاربرد این سامانهها در زیستپزشکی بوده است. ترکیب فنون تشکیل هیدروژل و روشهای ریسندگی الیاف در توسعه سامانههای داربست با استحکام مکانیکی بهبودیافته و خواص دارویی بسیار مهم بوده است. هیدروژل توانایی جذب ترشحات و حفظ تعادل رطوبت در محل زخم را دارد و الیاف از ساختار ماتریس سلول خارجی پیروی میکند. انتظار میرود ترکیب این دو ساختار در داربست با ایجاد محیطی مناسب با شناسایی و اتصال سلولی با فضای مرطوب و تنفسی مورد نیاز برای تشکیل بافت سالم، بهبود را تسهیل کند. اصلاح سطح الیاف به روش فیزیکی و شیمیایی باعث بهبود عملکرد کامپوزیتهای هیدروژلی حای الیاف میشود.
پرونده مقاله